زاویه‌دار کردن صورت و فک
فک یکی از شاخص‌ترین قسمت‌های صورت انسان است و ارتباط آن با دیگر قسمت‌های صورت از اهمیت بالای برخوردار است. در تغییر حالت فک با هر نوع روش جراحی زیبایی بسیار مهم است که حالت و تراز چهره از نظر زیبایی حفظ شود. در جراحی زاویه دار کردن فک و صورت تلاش می‌شود تا به فک حالتی زاویه‌دار و زیبا داده شود. جراحی زاویه‌دار کردن صورت یک جراحی پیچیده است که 3 عامل اصلی در قسمت پایینی صورت را در برمی‌گیرد: زاویه فک، استخوان‌بندی فک و حالت چانه. جراح برای تغییر فک به حالتی زیبا و زاویه سازی فک باید مهارت و تجربه بالایی داشته باشد. بسیار مهم است که بعد از جراحی، فک و چانه به‌صورت طبیعی با دیگر قسمت‌های بدن مانند بینی و لب‌ها هم‌تراز باشند و توازن داشته باشند و فرد زیاد تغییر نکند.
فهرست مطالب
صورت زاویه‌دار
فک پایینی در زاویه دار کردن فک و صورت مهم‌ترین نقش را دارد چرا که جراح باید مطمئن شود که زاویه‌ی فک همان‌گونه که فرد در آینه می‌بیند رو به جلو است. بیش افراد به‌جای صورتی زاویه‌دار صورتی U شکل دارند. در واقع بیشتر افراد دارای صورتی پهن و بدون زاویه می‌باشند. به هرحال امروزه بیشتر مردم معتقدند که صورت زاویه‌دار نسبت به‌صورت پهن و بدون زاویه زیباتر و جذاب‌تر است و به همین دلیل و برای رسیدن به این امر جراحی‌های فک امروزه بسیار پیشرفت کرده‌اند.
روش‌های مختلف زاویه‌دار کردن صورت
تزریق بوتاکس
در برخی موارد ممکن است تزریق بوتاکس به ماهیچه‌های جوشی یا عضلات ماستر مورد نیاز باشد. بیشتر کسانی که جراحی‌های استخوان فک را انجام می‌دهند به این تزریق احتیاجی ندارند چرا که تغییرات ناشی از جراحی به اندازه کافی شدید است. در برخی از بیماران که زاویه‌ی فک پایینی کم است؛ ماهیچه‌های جوشی به شدت توسعه پیدا می‌کنند و ممکن است تأثیر جراحی را بپوشانند. در گذشته برای کاهش حجم، قسمتی از عضلات ماستر را برمی‌داشتند اما امروزه به دلیل خطر آسیب به اعصاب صورت و خون‌ریزی رگ‌ها فک این روش جای خود را به تزریق بوتاکس داده است.
لیپوساکشن صورت
لیپوساکشن صورت می‌تواند در کسانی که در اطراف صورت خود بافت‌های چربی اضافه دارند تأثیری کم‌نظیر اما نامحسوس از خود به‌جای بگذارد. مانند بیشتر قسمت‌های بدن همچون ران‌ها، قسمت‌های داخلی پا و قسمت‌های بالایی بازوها، قسمت‌های پایینی صورت نیز مستعد ذخیره شدن چربی‌های اضافه هستند. به کمک لیپوساکشن می‌توان این چربی‌ها را خارج کرد و به صورت زاویه‌دار رسید.
گاهی رژیم می‌تواند تا حدودی تأثیرگذار باشد اما بهترین و مؤثرترین روش برای تغییر حالت خط فک شامل روش‌های جراحی پلاستیک مانند لیپوساکشن می‌شود. لیپوساکشن صورت تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. در ابتدا محل برش علامت زده می‌شود و مقدار کمی داروی بی‌حسی به این قسمت تزریق می‌گردد. سپس یک کانولای کوچک تامسنت در محل مورد نظر قرار می‌گیرد و قسمتی از صورت با محلول تامسنت پر می‌شود. این قسمت‌ها فقط شامل قسمت‌های زیرپوست گونه می‌شوند. این محلول در طی 30 دقیقه پخش می‌شود و بعد از این به‌وسیله‌ی کانولای مخصوص مکش لیپوساکشن آغاز می‌گردد.
بعد از جراحی بیمار باید حتماً از آنتی‌بیوتیک استفاده کند. پیشنهاد می‌شود تا 2 هفته بعد از جراحی از باند برای بستن صورت استفاده شود. کبودی و ورم صورت در طی 2 هفته اول از بین خواهد رفت. پیشنهاد می‌شود بعد از جراحی به مدت 3 هفته استراحت کرد. در طول دوران استراحت باید از انجام تمرینات ورزشی خودداری کرد. نباید به‌طور مستقیم در معرض نور خورشید قرار گرفت و یا در هوای بسیار سرد بود. نتیجه‌ی لیپوساکشن در طی 2 تا 3 هفته بعد از جراحی به‌خوبی قابل تشخیص است.
برجسته کردن چانه
زاویه دار کردن صورت و خوش‌حالت ساختن چانه می‌تواند از طریق روش‌های گوناگونی انجام شود. برجسته کردن چانه به وسیله‌ی افزایش سایز و جلو آوردن آن به چانه‌های عقب‌رفته ظاهری زیبا و مستحکم می‌بخشد. همچنین از طریق همین روش و به وسیله‌ی پروتز می‌توان به استخوان‌های گونه ظاهری خوش‌تراش داد. پروتزهای صورت نتیجه‌ی همیشگی و قابل پیش‌بینی دربر دارند. گاهی برای بازسازی و جوان‌سازی صورت به قسمت‌هایی که نیاز است چربی تزریق می‌شود اما معمولاً برای ماندگاری نتیجه و خوش‌حالتی صورت تزریق چربی باید دوباره تکرار شود. همچنین میزان خوش‌حالتی و توازن چهره با تزریق چربی کمتر قابل پیش‌بینی است.
هدف برجسته کردن چانه این است که با هم‌تراز کردن چانه با دیگر قسمت‌های صورت به چهره‌ای جذاب‌تر و زیباتر دست پیدا کرد. برجسته کردن صورت تأثیری در عملکرد فک، جویدن، حرف زدن و دندان‌ها نمی‌گذارد.
برای برجسته کردن و زاویه دار کردن فک دو روش وجود دارد. روش اول از طریق یک بریدگی کوچک در درون دهان انجام می‌شود. اما روش دوم که رایج‌تر است شامل پروتز چانه است که از طریق بریدگی کوچکی بر زیر چانه انجام می‌شود.
روش دوم از خود جای زخم بسیار کوچکی به‌جای می‌گذارد که به سختی در زیر چانه قابل تشخیص است. از آنجایی‌که بیشتر بیماران با افزایش سن و تغییر کردن و یا ضعف ماهیچه‌های چانه و فک به خارج کردن چربی‌های اضافه و استحکام بخشیدن به ماهیچه‌ها احتیاج دارند توصیه می‌شود تا بیشتر از روش دوم برای برجسته کردن چانه استفاده شود.
برای رسیدن به سلامت کامل و انجام جراحی چانه ممکن است لازم شود تا بیمار 1 تا 2 روز رژیم مایعات داشته باشد.
جراحی زاویه دار کردن صورت
زاویه‌ی فک پایینی
در بیشتر بیماران زاویه‌ی فک پایینی بین 90 تا 100 درجه است و از روبه‌رو قابل تشخیص می‌باشد. با کم کردن این زاویه و تبدیل آن به خطی منحنی و زیبا صورت به‌طورکلی حالت زنانه تری به خود می‌گیرد و قسمت پایینی آن‌که از روبه‌رو پهن دیده می‌شد باریک‌تر و جذاب‌تر به نظر می‌رسد.
استخوان‌بندی فک پایینی
استخوان‌بندی فک پایینی و قسمت جلویی زاویه دار فک نیز می‌تواند با کاهش ضخامت استخوان‌ها تغییر کند. لایه‌ی بیرونی استخوان‌ها لایه‌ی غشایی است که به منظور کاهش عرض صورت و زاویه‌دار کردن آن می‌تواند نازک شده و یا برداشته شود.
چانه
در این روش، ابتدا چانه بریده می‌شود و از فک پایینی جدا می‌شود اما برای رسیدن خون به آن، به ماهیچه‌ها متصل می‌ماند. این جراحی چانه و یا عقب و جلو کشیدن چانه آخرین بخش زاویه‌دار کردن فک و صورت است. سپس بخش میانی چانه در حدود 5 تا 10 میلی‌متر بریده و برداشته می‌شود و چانه را به 2 نیمه‌ی چپ و راست تقسیم می‌کند. سپس این دو قسمت چانه دوباره به هم متصل می‌شوند و به این وسیله از پهنای جلویی‌ترین قسمت فک پایینی کاسته می‌شود. چانه با حالت روبه جلوتری دوباره به فک متصل می‌شود و با این کار برآمده‌تر به نظر می‌رسد. این روش چانه را برجسته می‌کند و به‌صورت حالتی زاویه‌دارتری می‌بخشد.
