زگیل یا تبخال آلت تناسلی: علائم و درمان
زگیل‌های تناسلی نشانه‌ی ابتلا به بیماری‌های مقاربتی هستند که ممکن است هم در مردان و هم در زنان و در هر سنی ایجاد شوند. زگیل‌های تناسلی توده‌های رشد یافته پوستی هستند که رنگ آنها ممکن است خاکستری یا به رنگ پوست باشد و در ناحیه تناسلی و اطراف مقعد شکل می‌گیرند. زگیل‌های تناسلی (که با نام تبخال تناسلی نیز شناخته می‌شوند) بسیار مسری هستند و یک تماس جنسی برای انتقال عفونت به شخص دیگر کافی است. بیشترین میزان ابتلا به زگیل تناسلی در بین مردان و زنان 17 تا 33 سال است. در صورتی که یک نفر به زگیل تناسلی مبتلا شود، احتمال آن وجود دارد که به دیگر بیماری‌های مقاربتی نیز مبتلا باشد.
فهرست مطالب
علل
علت اصلی ابتلا به زگیل تناسلی، ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV است. ویروس HPV دارای بیش از صد نوع مختلف است که در حدود 40 نوع از آن می‌توانند موجب بروز زگیل تناسلی شوند. هر چند بیش از 90 درصد ویروس‌های HPV بی‌خطر هستند اما عفونت ناشی از برخی از این ویروس‌ها می‌تواند به سرطان تبدیل شود. در صورتی که با شخصی که زگیل تناسلی دارد، رابطه‌ی جنسی دارید، احتمال ابتلای شما به زگیل تناسلی در سه ماهه‌ی اول رابطه‌ی شما بسیار بیشتر است. ویروس‌هایی که عامل ابتلا به زگیل تناسلی هستند، بسیار مسری هستند و حتی ممکن است با اولین تماس جنسی به شخص دیگر منتقل شوند. در بسیاری از موارد، استفاده از قرص‌های ضدبارداری نیز با گسترش بیشتر این ویروس ارتباط داده شده است. احتمال گسترش عفونت ویروسی در زوج‌هایی که همراه با استفاده از قرص ضدبارداری از هیچ روش جلوگیری دیگری استفاده نمی‌کنند، بیشتر است.
علائم زگیل تناسلی
در بسیاری از موارد تشخیص ابتلا به زگیل تناسلی برای بیماران بسیار مشکل است چرا که این زگیل‌ها در بیشتر موارد، واضح و قابل رؤیت نیستند. از سوی دیگر این زگیل‌ها هیچ دردی ندارند و به اندازه‌ای کوچک هستند که بیمار متوجه وجود آنها نمی‌شود. در اغلب موارد شخص تا مدت زمان زیادی بعد از این که دچار زگیل آلت تناسلی مردان شده است، از این موضوع آگاه نیست و نمی‌داند که به یک عفونت مقاربتی دچار شده است. زگیل‌های تناسلی ممکن است حتی تا ماه‌ها بعد از تماس جنسی با شخص آلوده، نمایان نباشند و به همین خاطر تشخیص منشأ و علت اصلی ابتلا به عفونت ویروسی کار بسیار مشکلی است. برخی از علائم شایع زگیل‌های تناسلی عبارت‌اند از:
- توده‌های زگیل مانند بدون درد روی پوست و در داخل آلت تناسلی
- اندازه‌ی زگیل‌های تناسلی می‌تواند کمتر از شعاع یک میلی‌متر تا شعاع چند سانتی‌متر باشد. در برخی موارد چندین زگیل یک جا در یک ناحیه جمع می‌شوند.
- زگیل‌های تناسلی به ندرت موجب خونریزی یا مسدود شدن مجاری ادرار می‌شوند. این حالت تنها در مواردی رخ می‌دهد که زگیل‌های بزرگی در مجرای ادرار تشکیل شده‌اند که باعث اختلال در ادرار کردن می‌شوند.
- زگیل‌های تناسلی ممکن است به صورت دسته‌ای در یک ناحیه باشند و یا در ناحیه بزرگی گسترده شده باشند. در مردان، زگیل‌های تناسلی اغلب روی آلت، روی بیضه‌ها و اطراف مقعد و اطراف مجرای ادرار شکل می‌گیرند. در زنان، زگیل‌ها معمولاً در اطراف دهانه‌ی واژن و لابیا هستند. بافت زگیل ممکن است نرم و مسطح یا زبر و برجسته باشد. در اغلب موارد، زگیل‌های تناسلی در بین موهای تناسلی پنهان شده و یا در نواحی داخلی آلت تناسلی یا در دهانه رحم تشکیل می‌شوند. در این موارد لازم است که پزشک معاینات فیزیکی کامل و دقیقی را انجام دهد تا چگونگی گسترش زگیل‌ها در ناحیه تناسلی را به درستی ارزیابی کند.
- سایر علائم نادر زگیل‌های تناسلی عبارت‌اند از: ترشحات واژینال، مرطوب بودن بیش از حد ناحیه تناسلی، خارش آلت تناسلی و بیضه در مردان و خونریزی واژینال در زنان.
تشخیص
پزشک در ابتدا در مورد سوابق پزشکی شما، روابط جنسی که دارید و همچنین سابقه‌ی ابتلا به بیماری‌های مقاربتی از شما سؤال می‌کند. سپس پزشک شما را معاینه فیزیکی می‌کند تا علائم وجود زگیل‌های تناسلی را بررسی کند. ظاهر زگیل‌های تناسلی دارای مشخصه‌های خاصی است و بنابراین تشخیص آنها اغلب نیازی به انجام تست‌های بیشتر ندارد. در صورت لزوم، پزشک یک محلول سرکه مانند را روی پوست می‌زند و در صورتی که پوست به رنگ سفید دربیاید تشخیص زگیل تناسلی با قطعیت تائید می‌شود. سایر تست‌های تشخیصی عبارت‌اند از:
- آنوسکوپی: وسیله‌ای به نام آنوسکوپ وارد مقعد می‌شود تا زگیل‌هایی که از دید پنهان هستند و در داخل مقعد قرار دارند، دیده شوند.
- نمونه‌گیری از بافت: نمونه بسیار کوچکی از بافت زگیل برداشته می‌شود و در لابراتوار آزمایشگاه بررسی می‌شود.
روش‌های درمانی زگیل تناسلی
انتخاب روش درمان زگیل‌های آلت تناسلی به اندازه و موقعیت دقیق این زیگیل‌ها بستگی دارد. حتی در صورتی که زگیل‌ها به طور کامل از بین بروند باز هم ممکن است مقداری از ویروس‌ها روی پوست باقی بمانند و به همین خاطر است که در برخی موارد، زگیل‌ها پس از درمان کامل دوباره بازگشت می‌کنند. برخی از داروهایی که برای درمان زگیل‌های تناسلی تجویز می‌شوند، نباید در دوران بارداری مصرف شوند، بنابراین اگر احتمال می‌دهید که باردار باشید، حتماً این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
دارودرمانی
زگیل‌های کوچک را ممکن است بتواند با کمک داروهای موضعی که به پوست زده می‌شود درمان کرد. پزشک شما داروی مخصوصی برای شما تجویز می‌کند که باید در خانه به طور منظم روی زگیل‌های خود بزنید. این دارو را به دقت روی زگیل‌ها بزنید و نگذارید روی پوست اطراف زگیل بمالد تا از آسیب زدن به پوست سالم خود خودداری کنید. مراقب باشید که این ماده با چشم‌های شما تماس پیدا نکند.
تزریق
در برخی از موارد، پزشک با استفاده از یک سوزن بسیار باریک، درون هر یک از زگیل‌ها ماده‌ی آلفا-اینترفرون تزریق می‌کند. تزریقات آلفا اینترفرون تنها در صورتی انجام می‌شوند که سایر روش‌های درمانی انجام شده و موفقیت‌آمیز نبوده‌اند و یا زگیل‌ها پس از این که به طور کامل از بین رفتند، دوباره بازگشت کرده‌اند.
کرایوتراپی
در روش کرایوتراپی پزشک برای از بین بردن زگیل‌ها، آنها را فریز می‌کند. کرایوتراپی یکی از مناسب‌ترین روش‌های درمانی برای زگیل‌های تناسلی است، چرا که این روش بسیار سریع به نتیجه می‌رسد و زگیل‌های تناسلی را به طور کامل از بین می‌برد. روش کرایوتراپی برای درمان بسیاری از مشکلات پوستی به کار می‌رود که در این میان، زگیل‌های تناسلی بیش از همه با این روش درمان می‌شوند. یک پزشک متخصص به خوبی می‌داند که چگونه محلول مناسب برای از بین بردن زگیل‌های تناسلی به روش کرایوتراپی را آماده کند تا در عین حال که زگیل‌ها را از بین می‌برد، آسیبی به بافت طبیعی و سالم پوست نزند.
لیزر
پزشکان می‌توانند به طور مستقیم و به نحو مؤثری، زگیل‌های تناسلی را با لیزر از بین ببرند. اشعه‌ی لیزر می‌تواند بافت زگیل را تا عمقی‌ترین ناحیه‌ی آن بسوزاند. پزشک در هنگام تاباندن اشعه‌ی لیزر از یک میکروسکوپ مخصوص جراحی استفاده می‌کند تا کوچک‌ترین زگیل‌هایی که با چشم قابل دیدن نیستند را نیز از بین ببرد. سوزاندن تمامی زگیل‌ها از جمله ریزترین زگیل‌هایی که با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند، موجب می‌شود که درصد موفقیت این روش و پاک‌سازی کامل زگیل‌ها بسیار بالا برود. روش لیزردرمانی بسیار سریع، ایمن و راحت است. پزشک قبل از انجام لیزر، در نواحی حساس داروی بی‌حسی موضعی تزریق می‌کند. اشعه‌ی لیزر بافت اطراف زگیل سوزانده شده را می‌بندد که این موضوع باعث می‌شود این روش زخم باز ایجاد نکند و درد و ناراحتی بسیار کمتری برای بیمار داشته باشد. اغلب افراد بعد از اتمام جلسه‌ی درمانی نیز تا حدود زیادی احساس راحتی می‌کند. در صورت نیاز مصرف برخی داروها و استفاده از کمپرس گرم برای بیمار تجویز می‌شود.
بریدن زگیل
زگیل‌های قابل رؤیت که روی آلت تناسلی یا مقعد شکل گرفته‌اند با ایجاد برش برداشته می‌شوند بدین معنا که زیگیل با چاقوی جراحی یا اسکالپل (تیغه حلقوی شکل) بریده می‌شود. زگیل‌هایی که در دهانه رحم ایجاد شده‌اند را می‌توان با لیزر یا برش جراحی الکتریکی برداشت. این کار معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک انجام می‌شود. در ابتدا با استفاده از داروی بی‌حسی، ناحیه مورد نظر بی‌حس می‌شود (بی‌حسی موضعی) و بعد از بریدن زگیل جای زخم آن بخیه زده می‌شود.
