سفلیس یک بیماری عفونی مقاربتی است. بیماری سفلیس در چند مرحله رخ می‌دهد که عبارتند از مرحله اول، دوم، نهفته و سوم یا نهایی. هر مرحله علائم مختلفی دارد. مشکل اصلی پوستی که سفلیس به وجود می‌آورد بروز بثورات (جوش‌های پوستی) قرمز مایل به قهوه‌ای روی کف دست یا کف پا می‌شود. سایر مشکلات عبارتند از: تورم غدد لنفاوی و بروز ضایعاتی در سرتاسر بدن.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#ed9788″]
اغلب افراد نمی‌دانند که دچار سفلیس شده‌اند زیرا متوجه هیچگونه علائمی نمی‌شوند. اگر سفلیس درمان نشود می‌تواند تا مرحله آخر پیشرفت کرده و باعث به وجود آمدن مشکلات جدی سلامتی گردد.
در صورتی که این علائم را دارید: بثورات در هر جایی از بدن که اغلب در قفسه‌ی سینه مشاهده شود، شکم، اندام‌های تناسلی، سردرد، تب، ریزش مو، تورم غدد لنفاوی و برجستگی‌هایی در داخل دهان، مشکوک به سفلیس هستید و باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. متخصصین کلینیک تخصصی پوست و موی رازی سفلیس را از طریق برخی آزمایشات تشخیص داده و در مرحله‌ی اولیه بیماری بهترین درمان را توصیه می‌کنند. برای دریافت مشاوره یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های 02188334029 و 02188333259 تماس حاصل نمایید.[/alert]
فهرست مطالب
سفلیس چیست؟
سفلیس یک عفونت باکتریایی بسیار مسری است که در اثر باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود. علت سفلیس می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی، مهبلی و مقعدی انتقال یابد و در چند مرحله رخ می‌دهد. سفلیس در مراحل اولیه قابل درمان است اما اگر عفونت درمان نشود می‌تواند عوارض بسیار جدی و احتمالاً برگشت‌ناپذیری به همراه داشته باشد. افرادی که دچار سفلیس هستند ممکن است از ابتلا به آن آگاهی نداشته باشند زیرا بسیاری از علائم آن در مقایسه با سایر بیماری‌ها غیر قابل تشخیص است. به همین دلیل سفلیس اغلب تحت عنوان مقلد بزرگ شناخته می‌شود.
علائم و نشانه‌ها
سفلیس از طریق تماس مستقیم با زخم، بثورات یا مخاط سیفلیس در حین رابطه‌ی جنسی دهانی، مهبلی و یا مقعدی محافظت نشده انتقال پیدا می‌کند. زخم‌ها یا شانکرها بر روی لب‌ها و دهان، مهبل، آلت تناسلی مردان، مقعد و رکتوم بروز پیدا می‌کنند. عمده‌ی زخمهای سفلیس اغلب روی آلت تناسلی ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند روی انگشتان، دهان، لب‌ها، زبان، لوزه‌ها، مقعد، سینه‌ها و نوک سینه‌ها هم رخ دهند. علائم سفلیس حتی ممکن است مورد توجه قرار نگیرند و یا سال‌های زیادی با آنفولانزا اشتباه گرفته شوند. ابتلا به عفونت سفلیس 3 مرحله دارد: اولیه، ثانویه و نهفته/نهایی. سفلیس اگر در این مراحل درمان نشود، کشنده می‌شود.
مراحل سفلیس
مرحله‌ی اول
مرحله‌ی اول، مرحله اول سفلیس است و معمولاً شامل زخمهای بدون درد کوچک است که شانکر نامیده می‌شوند. این زخم‌ها پس از دو هفته تا سه ماه بعد از انتقال بیماری، بروز پیدا می‌کنند. این امر باعث می‌شود که بدون اطلاع از وجود عفونت مبتلا به سفلیس باشیم. اگر بیمار برای یک سال یا کمتر دچار این عفونت شده باشد، بیماری تحت عنوان مرحله زودرس شناخته می‌شود. عفونت‌های مرحله‌ی زودرس سفلیس عفونی‌تر بوده و راحت‌تر انتقال پیدا می‌کند. می‌توان گفت که هر کدام از مراحل سفلیس انتقال یا ابتلا به ایدز را راحت‌تر می‌کند. کاهش بینایی مرتبط با سفلیس و آسیب‌های جبران ناپذیر به مغز و سایر اندام‌ها می‌تواند در عرض یک سال رخ دهد.
مرحله دوم سفلیس
مرحله دوم سیفلیس بین یک تا سه ماه طول می‌کشد و معمولاً بین شش هفته تا شش ماه پس از قرار گرفتن در معرض باکتری آغاز می‌شود. مشخصه‌ی مرحله ثانویه سفلیس بروز بثورات مسطح قرمز رنگ و بدون خارش است که معمولاً در کف دستان و پاها مشاهده می‌شوند. در برخی موارد، این بثورات ممکن است در قسمت‌های دیگر بدن رخ دهند یا شبیه به بثورات ناشی از بیماری‌های دیگر باشند. علائم مرحله ثانویه شامل تب، خستگی، سردرد، گلو درد، کاهش وزن، درد عضلانی، تورم غدد لنفاوی و کچلی تکه تکه‌ای می‌باشند. با اینکه علائم پس از مراحل اولیه و ثانویه ناپدید می‌شوند، اما در مراحل نهفته و نهایی شدیدتر خواهند بود.
مرحله نهفته
در صورت عدم درمان در مراحل اولیه یا ثانویه، سفلیس به مرحله نهفته پیشرفت می‌کند که در آن زمان عفونت پنهان می شده و برای مدت زمان طولانی، تا حداکثر 20 سال موجب بروز هیچ گونه علائمی نمی‌گردد. در مرحله نهفته با وجود عدم وجود علائم، عفونت همچنان توسط آزمایش خون قابل تشخیص است. عفونت سفلیس در این مرحله قابل درمان است، اما هر گونه آسیب وارده به اندام‌های داخلی جبران‌ناپذیر است. اگر سفلیس در مرحله‌ی نهفته بدون درمان پیشرفت کند وارد مرحله‌ی کشنده ثالثیه می‌شود.
مرحله سوم
مرحله سوم سفلیس معمولاً بین 10 تا 30 سال بعد از عفونت اولیه رخ می‌دهد. در این زمان علائم کاملاً جدید و تهدیدکننده حیات بروز پیدا می‌کنند. عوارض جانبی ناتوان‌کننده شامل کوری، از دست دادن مهارت‌های حرکتی، زوال عقل، و آسیب به سیستم عصبی مرکزی و اندام‌های داخلی مانند قلب، مغز، چشم‌ها، کلیه‌ها و استخوان‌ها می‌باشد اما محدود به این موارد نیست. در اغلب موارد مرحله ثالثیه سفلیس همراه با بروز بیماری روانی و در نهایت مرگ است
تشخیص
تنها راه برای اطمینان از مبتلا بودن به سفلیس انجام آزمایش است. پزشکان آزمایش رئاژین پلاسمائی سریع (RPR) و واکنش به آزمایش کمی RPR را توصیه می‌کنند. این آزمایش سفلیس یک آزمایش خون ساده است که به دنبال پادتن‌هایی می‌گردد که بدن برای مبارزه با سفلیس تولید می‌کند. اگر نتایج آزمایش مثبت باشند، آزمایش ترپونما پالیدوم (TP) برای تایید تشخیص اولیه انجام می‌شود. پزشکان ما انجام آزمایش را برای هر فردی با علائم مراحل اولیه و ثانویه‌ی سفلیس توصیه می‌کنند. زنان باردار باید بویژه باید در دوران بارداری و زایمان تحت آزمایش قرار گیرند زیرا عفونت‌های طولانی مدت سفلیس که درمان نشوند می‌توانند منجر به مرگ نوزادان در حال رشد شوند.
درمان
سفلیس را می‌توان در صورت تشخیص زود هنگام به راحتی با آنتی‌بیوتیک درمان کرد. در مراحل اولیه‌ی عفونت سیفلیس، یک واحد از پنیسیلین موثر خواهد بود. درمان موجب کشته شدن باکتری پالیدوم ترپونما می‌شود و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری می‌کند اما نمی‌تواند آسیب‌هایی که تا آن زمان رخ داده را جبران کند. به همین دلیل است که درمان بیماری در مراحل اولیه و ثانویه بسیار مهم است.
اگر در حال درمان سفلیس هستید، تا زمانی که زخمهای سفلیس به طور کامل بهبود پیدا کنند و درمان به اتمام برسد، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. درمان سفلیس برای زوجین باید همزمان انجام گیرد تا از ابتلای مجدد به این باکتری جلوگیری شود. پزشکان ما آزمایش‌های تکمیلی را توصیه می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که تمام باکتری‌هایی که موجب به وجود آمدن سفلیس می‌شوند، از بدن خارج شده‌اند. پس از درمان سفلیس باید جای زخم‌هایی که بر روی پوست باقی مانده‌اند را درمان کرد. درمانهای مختلفی را می‌تواند برای برطرف کردن جای زخم در نظر گرفت.
لایه‌برداری پوست با لیزر
در این درمان، پزشک از یک لیزر پر توان برای از بین بردن لایه‌ی سطحی پوست که دچار زخم شده است، استفاده می‌کند. لیز به لایه‌های میانی پوست نیز نفوذ کرده و پوست را سفت و مسطح می‌کند. لایه‌برداری پوست با لیزر به صورت سرپایی در مطب پزشک انجام می‌شود و معمولاً دو تا سه ساعت به طول می‌انجامد. عینک ایمنی در حین درمان از چشم‌ها در برابر نور اشعه‌ی لیزر محافظت می‌کند، و از بی‌حسی موضعی و آرام‌بخش (بطوری که کاملاً بیهوش نیستید اما چیزی احساس نمی‌کنید) برای کنترل درد استفاده می‌شود. پزشک لیزر را به منظور از بین بردن سلول‌های آسیب‌دیده پوست روی جای زخم حرکت می‌دهد. هر بار حرکت لیزر موجب از بین رفتن سلول‌های بیشتر می‌شود.
میکرودرم ابریژن
از آنجایی که درمان با میکرودرم ابریژن سلول‌های قدیمی را از بین می‌برد و باعث رشد و تحریک سلول و کلاژن جدید می‌شود، رنگ پوست و یکنواختی بافت پوست بهبود پیدا می‌کند. بنابراین، میکرودرم ابریژن در کاهش ظاهر اسکار ناشی از سفلیس موثر است. هر چند توانایی از بین بردن کامل جای زخم‌ها بستگی به اندازه، شدت تیرگی و عمق جای زخم دارد. چندین درمان میکرودرم‌ابریژن برای کاهش جای زخم‌ها نیاز است و برطرف شدن کامل جای زخم‌ها ممکن است مستلزم درمانهای تدریجی در طول یک سال یا بیشتر باشد.
تاثیرات عدم درمان سفلیس
در مراحل نهفته یا نهایی، تاثیرات عفونت سفلیس می‌تواند شدید باشد. در صورت عدم درمان، سفلیس ممکن است منجر به صدمه به مغز، اعصاب، چشم، قلب، عروق خونی، کبد، استخوان‌ها و مفاصل شود. همچنین با توجه به بررسی‌ها، فرد دارای زخمهای سفلیس 2 تا 5 برابر بیشتر احتمال مبتلا شدن به ایدز را دارد. در زنان باردار مبتلا به سفلیس خطر سقط جنین و یا انتقال بیماری به فرزند وجود دارد.
سفلیس چگونه منتقل می‌شود؟
شایع‌ترین روش انتقال سفلیس از طریق تماس با زخم یک فرد آلوده است. این امر معمولاً از طریق برقراری رابطه جنسی رخ می‌دهد. زخمهای سفلیس در قسمت خارجی آلت تناسلی، مهبل، مقعد یا رکتوم ظاهر می‌شود، و عفونت معمولاً از طریق رابطه جنسی دهانی، مهبلی و مقعدی انتقال پیدا می‌کند. این زخم‌ها همچنین ممکن است در لب‌ها و داخل دهان نیز ایجاد شوند. علاوه بر این، زنان باردار نیز می‌توانند این بیماری را به جنین خود انتقال دهند.
