زگیل‌ها برآمدگی‌های غیرسرطانی کوچک و سفتی هستند که اغلب بر روی پوست دست‌ها و پاها رشد می‌کنند.
زگیل‌ها بسته به عواملی نظیر این که محل رشد و همچنین ضخامت پوست آن قسمت از بدن، ظاهر متفاوتی دارند. زگیل‌هایی که روی کف پا رشد می‌کنند، وروکا نامیده می‌شود و اصطلاح پزشکی آن زگیل پلانتار است.
زگیل‌ها در اثر انتشار عفونت‌هایی که توسط ویروسی به نام پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود، رشد می‌کنند. این ویروس باعث می‌شود تا کراتین (پروتئین سفتی که در لایه سطحی پوست وجود دارد) به مقدار زیادی رشد کرده و منجر به تولید بافت سفت و زبری به نام زگیل شود.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#ed9788″]
ظاهر نامطلوب زگیل‌هایی که بر روی بدن شما رشد می‌کنند، ممکن است اعتماد به نفستان را تحت تأثیر قرار دهند، به خصوص اگر این زگیل‌ها ناحیه گسترده‌ای از بدن شما را بپوشانند. متخصصین کلینیک پوست و موی رازی با توجه به این موضوع، وضعیت شما را ارزیابی کرده و بهترین درمان را برای رفع زگیل‌های بدن شما پیشنهاد می‌کنند. این روشهای درمانی می‌توانند زیبایی ظاهری و اعتماد به نفس شما را بهبود ببخشند. متخصصین ما از جدیدترین و مؤثرترین روشهای درمانی برای رفع و از بین بردن زگیل استفاده می‌کنند که نتایج قابل قبولی را تاکنون نشان داده است.شماره‌های 02188334029 و 02188333259 با متخصصین ما تماس حاصل فرمایید. [/alert]
دلایل رشد زگیل
زگیل توسط انواع گوناگون ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) رشد می‌کند. این ویروس در سلول‌های پوستی یک زگیل قرار دارد.
تاکنون بیش از 100 نوع و شکل مختلف از ویروس پاپیلومای انسانی شناخته شده است. گونه‌های مختلف این ویروس باعث به وجود آمدن انواع مختلفی از زگیل‌ها می‌شوند.
نحوه انتشار ویروس
انواع ویروس پاپیلومای انسانی از طریق تماس پوستی منتقل می‌شوند. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق تماس غیر مستقیم مانند تماس با اجسام آلوده نظیر حوله و کفش انتقال یابد. زگیل‌ها تا زمانی که بر روی بدن شما قرار دارند، واگیردار هستند.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) درصورتی که پوست مرطوب و نرم باشد و یا در تماس با سطح زبر و خشن قرار گیرد، سریع‌تر گسترش می‌یابد.
زگیل‌ها می‌توانند به دیگر نقاط بدن شما هم انتقال یابند. شما ممکن است به روشهای زیر این ویروس را انتقال دهید:
- خراشیدن، ضربه زدن و گاز گرفتن زگیل
- جویدن ناخن یا مکیدن انگشت‌هایی که بر روی آنها زگیل رشد کرده است.
- اصلاح و تراشیدن صورت و پاها
این عوامل باعث ترکیدن و خونریزی زگیل می‌شوند و گسترش ویروس را تسهیل می‌کنند. افرادی که خراشیدگی و بریدگی‌هایی را در کف پاهای خود دارند به میزان بیشتری در مقابل رشد زگیل‌ها آسیب پذیر هستند.
همان‌طور که ذکر شد، زگیل‌ها در اثر تماس پوست با یک سطح آلوده نیز گسترش می‌یابند. نمونه‌هایی از این سطوح آلوده عبارتند از:
- سطوح اطراف استخرهای شنا
- سطوح موجود در مکان‌های شست و شوی عمومی
انواع زگیل‌ها
زگیل‌ها در انواع مختلفی رشد می‌کنند که شایع‌ترین آنها عبارتند از:
- زگیل معمولی
- زگیل پلانتار کف پایی
- زگیل صاف
- زگیل رشته‌ای
- زگیل زیر ناخنی
- زگیل موزائیکی
آیا زگیل‌ها واگیردار هستند؟
زگیل‌ها به میزان زیادی واگیردار هستند. سلول‌های پوستی موجود در زگیل‌ها می‌توانند هزاران ویروس را منتشر کنند. از این رو می‌توان گفت که تماس پوستی می‌تواند انتشار عفونت را به همراه داشته باشد.
این احتمال نیز وجود دارد که عفونت به طور غیر مستقیم از طریق یک شیء مانند حوله و یا از طریق تماس با سطوح آلوده نظیر سطوح اطراف یک استخر شنا منتقل شود.
ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد تا زگیل یا وروکا بعد از انتقال عفونت روی پوست بدن شما رشد کند. مدت زمانی که بین انتقال عفونت و بروز علائم آلودگی وجود دارد، دوره نهفتگی ویروس نامیده می‌شود.
[dopts id=”37″]
علائم و نشانه‌ها
زگیل‌ها در انواع مختلفی وجود دارند که شکل و اندازه هر کدام نیز متفاوت است. برای مثال قطر یک زگیل می‌تواند از 1 میلی‌متر تا 1 سانتی‌متر متغیر باشد.
زگیل‌ها اغلب دردناک نیستند، اما گونه‌ای از آنها که زیر پوست (زگیل‌های زیر ناخنی) و یا در کف پا (وروکا) رشد می‌کنند، می‌توانند تا حدی دردناک باشند. زگیل‌ها همچنین گاهی همراه با خارش و خونریزی هستند.
ممکن است یک یا دو زگیل و یا مجموعه‌ای از زگیل‌ها بر روی یک ناحیه از بدن شما رشد کند.
ویژگی‌های زگیل‌های معمولی چنین است:
- ظاهری دایره یا بیضی شکل دارند.
- سفت و برآمده هستند.
- سطحی ناهموار و نامنظم (مانند گل کلم) دارند.
- اغلب بر روی قوزک پا، انگشتان و زانوها رشد می‌کنند.
- دارای اندازه کوچک‌تر از 1 میلی‌متر و بزرگ‌تر از 10 میلی‌متر هستند.
- به صورت تکی یا چندتایی رشد می‌کنند.
تشخیص
پزشک می‌تواند با در نظر گرفتن عوامل زیر نوع زگیلی را که روی بدن شما رشد کرده است، تشخیص دهد:
- ظاهر زگیل.
- مکان رشد آن بر روی بدن.
- تأثیر زگیل بر نواحی اطراف آن.
زگیل و وروکا به دلیل ظاهر متفاوتشان به سادگی با انجام معاینات بصری شناسایی می‌شوند. پزشک شما هنگام معاینه و بررسی زگیل‌ها موارد زیر را در نظر می‌گیرد:
- تعداد زگیل‌هایی که بر روی بدن رشد کرده است.
- مکان قرار گیری آنها بر روی بدن
- اندازه زگیل
- شکل زگیل
- رنگ زگیل
- بافت سطح زگیل
ممکن است پزشک یک بریدگی کوچک را بر روی سطح زگیل ایجاد کند تا خال سیاهی را که در مرکز آن قرار دارد، نمایان سازد. اگر این خال در زگیل وجود داشته باشد، پزشک تأیید می‌کند که زگیل شما از نوع وروکا (زگیل پلانتار) است.
پزشک همچنین از فرد همراه شما می‌پرسد که آیا زگیل‌ها بر روی بدن او و یا دیگر اعضای خانواده هم رشد کرده است یا خیر.
روشهای درمان زگیل
اسید سالیسیلیک
شما می‌توانید برای از بین بردن زگیل‌ها داروهای مختلفی مانند پمادها، ژل‌ها، رنگ‌ها و خمیرهای دارویی را بدون نسخه از داروخانه‌ها خریداری کنید. عنصر فعالی که در بیشتر این داروها وجود دارد، اسید سالیسیلیک می‌باشد. نتایج تحقیقات نشان داده است که در دو سوم موارد، این ماده می‌تواند در طی 12 هفته زگیل‌های روی دست را از بین ببرد.
شواهد محدودی در مورد این که کدام داروی حاوی اسید سالیسیلیک، ژل، کرم یا پماد اثرگذاری بیشتری دارد موجود است. با این حال تحقیقات نشان داده است که اسید سالیسیلیک در درمان زگیل‌ها مؤثر است.
لیزر درمانی
زمانی که یک یا چند زگیل با موفقیت درمان شد، احتمال رشد مجدد آنها در همان مکان اولیه بسیار ضعیف است. اما از آنجا که زگیل‌ها توسط ویروس رشد می‌کنند، به احتمال زیاد در آینده زگیل‌های جدیدی در ناحیه دیگری از بدن رشد خواهند کرد. زگیل‌های جدید را می‌توانید با استفاده از لیزر درمانی رفع کنید. در صورتی که در هنگام درمان زگیل‌ها با استفاده از لیزر از هیچ ماده بی‌حس کننده‌ای استفاده نشود، ممکن است هنگام انجام درمان دردی شبیه به برخورد یک کش لاستیکی به پوست خود را حس کنید. اما بعد از ارسال پالس‌های لیزر هیچ گونه دردی نخواهید داشت. برای ایجاد بیشترین راحتی در طول درمان، ما از یک کرم بی‌حس کننده (بی‌حسی موضعی) یا یخ و ژل‌های خنک کننده استفاده می‌کنیم. با انجام این اقدامات درمان زگیل با استفاده از لیزر برای شما تا حد زیادی راحت می‌شود. شایع‌ترین عوارض جانبی استفاده از لیزر درمانی شامل قرمزی و تورم است. اما گاهی ممکن است تاول‌هایی نیز بر روی پوست ایجاد شود. این عوارض جانبی پایداری زیادی ندارند و با گذشت 7 تا 14 روز رفع می‌شوند.
کرایوتراپی (سرما درمانی)
در روش کرایوتراپی، نیتروژن مایع بر روی زگیل اسپری می‌شود تا سلول‌های آن منجمد و نابود شوند. بعد از انجام این کار یک تاول دردناک و اسکار بر روی پوست ایجاد می‌شود که بعد از گذشت 7 تا 10 روز برطرف خواهد شد.
انجام کرایوتراپی (سرما درمانی) مدت زمانی در حدود 5 تا 15 دقیقه طول می‌کشد و ممکن است دردناک باشد. این روش درمانی اغلب در کلینیک‌های پوست بیمارستان یا اتاق‌های جراحی چند منظوره انجام می‌شود. گاهی نیاز است که زگیل‌های بزرگ چند بار در طول هفته یا بیشتر در معرض سرما قرار گیرند تا ناپدید شوند.
روش دقیق سرما درمانی مورد استفاده توسط هر متخصص ممکن است متفاوت باشد. در این روش ممکن است نیتروژن مایع بر روی زگیل اسپری شود و یا با استفاده از یک تکه چوب تمیز و دارای نوک پنبه‌ای، بر روی زگیل مالیده شود. متخصصان از روش دوم برای درمان زگیل‌هایی استفاده می‌کنند که در اطراف چشم و یا روی بدن کودکان رشد می‌کنند.
جراحی
در بیشتر موارد از جراحی برای درمان زگیل‌ها استفاده نمی‌شود. زیرا زگیل دوباره بعد از جراحی رشد می‌کند. تخمین زده شده است که در حدود 33 درصد از مواردی که از جراحی برای برداشتن زگیل استفاده شده است، زگیل مجدداً رشد کرده و بیمار دوباره تحت درمان قرار گرفته است.
هدف از درمان جراحی، برداشتن تمام آثار زگیل‌ها است. تکنیک‌هایی که گاهی برای برداشتن زگیل با روش جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارتند از:
- کورتاژ که در آن بافت زگیل با بریدن برداشته می‌شود.
- سوزاندن که در آن بافت زگیل با استفاده از یک دستگاه یا جریان الکتریکی سوزانده می‌شود.
جراحی برای برداشتن زگیل‌ها اغلب با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. مواد بی‌حس کننده، ناحیه مورد نظر را بی‌حس می‌کنند تا از این طریق بیمار دردی را در طول انجام جراحی حس نکند.
در صورتی که زگیل‌ها کم تعداد و در اندازه بزرگ بر روی بدن رشد کنند، جراح می‌تواند از طریق بریدن آنها و یا با تراشیدن پوست روی زگیل توسط یک وسیله قاشق مانند که کاتتر نام دارد، زگیل‌ها را بردارد. اما این دو روش جراحی معمولاً برای برداشتن زگیل‌هایی که در کف پا رشد می‌کنند، استفاده نمی‌شود. زیرا خطر ایجاد زخم و اسکار در کف پا وجود دارد.
