پسوریازیس یک بیماری است که در آن پوست ضخیم و فلس‌دار به نظر می‌رسد. اغلب در قسمتی از پوست که به پسوریازیس مبتلا شده است، خارش یا سوزش احساس می‌شود و در صورتی که برای درمان آنها اقدامی صورت نپذیرد از بین نمی‌روند. برخی از مردم به درد و تورم مفاصل و بیماری که به آن آرتروز پسوریازیس یا بیماری صدف گفته می‌شود مبتلا می‌شوند. این بیماری ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.
پزشک تشخیص می‌دهد که آیا پسوریازیس می‌تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد به خصوص اگر قسمت زیادی از پوست را در برگرفته باشد یا قسمت‌های حساسی از بدن مانند صورت، دست‌ها، پوست سر یا اندام تناسلی را تحت تأثیر قرار داده باشد. پزشک به شما در تصمیم‌گیری برای انتخاب روش درمانی مناسب و مدیریت بلند مدت بیماری صدف یا پسوریازیس کمک می‌کند.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#ed9788″]
اگر شما به بیماری صدف مبتلا شده‌اید، پزشک به شما در کنترل علائم آن کمک می‌کند. متخصصین کلینیک پوست و موی رازی می‌توانند ضایعات پسوریازیس را شناسایی کرده و به کمک معاینات بالینی، بیماری شما را تشخیص دهند. در برخی موارد، پزشک ممکن است نمونه‌برداری را در دستور کار قرار دهد که در آن قسمت کوچکی از پوست برای انجام تست‌های تشخیصی پسوریازیس با بیماری‌های دیگر پوستی مانند اگزما به آزمایشگاه ارسال می‌شود.
برای آشنایی با روش‌های تشخیصی و درمانی بیماری صدف یا پسوریازیس می‌توانید از خدمات مشاوره کلینیک رازی بهره‌مند شوید. برای این منظور یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره‌های 02188334029 و 02188333259 تماس حاصل نمایید.[/alert]
[dopts id=”16″]
انواع بیماری صدف
پسوریازیس پلاکی شایع‌ترین نوع پسوریازیس است اما انواع دیگری از این بیماری نیز وجود دارد. پسوریازیس خال‌دار باعث می‌شود که ضایعات پوستی به تعداد زیادی و ابعاد کوچک به شکل دایره‌های قرمز رنگ شکل بگیرند. پسوریازیس پوسچولار باعث قرمز شدن پوست شده که با برآمدگی‌ها یا پوستول های سفیدی پوشیده شده است و ممکن است به هم پیوسته و تبدیل به یک سطح وسیع چرکی (موادی حاوی سلول‌های سفید خون) یا به شکل دلمه شود. پسوریازیس معکوس باعث ایجاد سطح پوستی قرمز شده که چروک‌های طبیعی پوست مانند آرنج، پشت زانو و کشاله ران را تحت تأثیر قرار می‌دهد اما فلس‌دار نمی‌شود. خشکی پوست شامل خشکی پوست سر یا شوره سر ممکن است به دلیل ابتلا به این نوع پسوریازیس باشد.
اگر ضایعات کمتر از 10 درصد بدن را در برگرفته باشد به آن پسوریازیس خفیف تا متوسط گفته می‌شود و پسوریازیس شدید هم بیش از 10 درصد بدن را در برمی‌گیرد. حدود 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس دچار علائمی مانند تورم، گرفتگی یا درد در مفاصلی مانند ستون فقرات که به آن آرتروز پسوریاتیک گفته می‌شود می‌شوند.
دلایل
دلیل ابتلا به بیماری صدف هنوز نامشخص است اما محققان بر این باورند که واکنش‌های بیش از حد سیستم ایمنی بدن منجر به تورم می‌شود. این واکنش تورمی، تولید سلول‌های پوستی را افزایش می‌دهد و باعث افزایش مقداری پوست می‌شود. این انباشتگی زمانی توسط پزشک پسوریازیس تشخیص داده می‌شود که سلول‌های پوستی، ضایعات پوستی مختلفی معمولاً به شکل پلاک‌های فلس دار ضخیمی را ایجاد کند.
این احتمال وجود دارد که برخی از افراد به صورت ژنتیکی در هنگام تولد به بیماری صدف مبتلا باشند یا به دلایل وراثتی به این بیماری مبتلا شده باشند. به علاوه، برخی از محرک‌های خاص در ابتلا به بیماری پسوریازیس مؤثر هستند. این محرک‌ها عبارتند از استرس، جراحات پوستی و برخی داروها مانند لیتیوم.
تشخیص
پزشک پوست شما را معاینه کرده و محل، نحوه توزیع، سایز، شکل و ظاهر ضایعات را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. در خلال معاینات بالینی، وی در مورد علائم بیماری و سوابق پزشکی شما و همچنین در مورد سوابق این بیماری در اعضای خانواده شما سؤالاتی می‌پرسد.
پزشک همچنین در مورد اولین مرتبه‌ای که بیماری صدف را روی پوست خود مشاهده کردید از شما می‌پرسد. همچنین برخی سؤالات دیگر که توسط پزشک پرسیده می‌شود عبارتند از: آیا این عارضه مکرر تکرار می‌شود، آیا محل مبتلا به پسوریازیس دردناک است یا آیا در محل ابتلا به بیماری خارشی احساس می‌کنید و اینکه آیا در مفاصل خود درد و تورمی دارید یا نه. اگر شما قبلاً به پسوریازیس مبتلا بوده‌اید و آن را درمان کرده‌اید، به پزشک بگویید که درمان شما شامل چه چیزهایی بوده تا وی بتواند مناسب‌ترین روش درمانی را برای شما تجویز نماید.
درمان
متناسب با ظاهر پوست، پزشک تشخیص می‌دهد که آیا درمان‌های موضعی یا ترکیبی از این درمان‌ها برای شما مناسب است یا نه. داروهای موضعی معمولاً برای افرادی که به پسوریازیس خفیف تا متوسط مبتلا هستند یعنی کمتر از 10 درصد از بدنشان درگیر بیماری صدف شده باشد بسیار مؤثر است. متخصصین ما دستورالعملی در مورد چگونگی استعمال این داروها به شما ارائه خواهند کرد.
کورتیکواستروئیدها
کورتیکواستروئیدها داروهای تجویزی هستند که التهاب‌هایی که باعث خارش، تورم و قرمزی پوست می‌شوند را کاهش می‌دهند. همچنین این داروها از تولید بیش‌ازاندازه سلول‌های پوستی و ایجاد ضایعات پوستی توسط بدن جلوگیری می‌کنند.
کرم‌ها و ژل‌های کورتیکواستروئیدی با قدرت‌های مختلف وجود دارند. پزشک ممکن است برای پوست‌های حساس، کرم‌های ضعیف‌تر را تجویز کند و کرم‌های قوی‌تر را برای ضایعات ضخیم‌تر یا ضایعاتی که با روش‌های درمانی دیگر درمان نشده‌اند تجویز شوند. شامپوهای کورتیکواستروئیدی هم برای افرادی که به شوره سر یا پسوریازیس پوست سر مبتلا هستند وجود دارد.
اسید سالیسیلیک
اسید سالسیلیک یکی از محتویات بسیاری از کرم‌ها، ژل‌ها و شامپوهایی است که برای درمان پسوریازیس به کار برده می‌شود و می‌توان آنها را بدون نیاز به نسخه پزشک تهیه کرد. اسید سالیسیلیک ظاهر پوست را بهبود بخشیده و سلول‌های مرده پوست شامل پلاک‌های سفید و نقره‌ای را برمی‌دارد.
رتینوئیدها
پزشک شما ممکن است کرم‌ها یا ژل‌های موضعی حاوی رتینوئید را برای بهبود ظاهر بیماری صدف و درمان ناخن‌های ضخیم شده انگشتان دست و پا تجویز نماید. رتینوئیدها از مشتقات ویتامین A هستند که تورم را کاهش داده و سرعت تکثیر سلول‌ها (نرخ جایگزینی سلول‌های نو با سلول‌های قدیمی پوست) را کند می‌کند و باعث می‌شود که ناخن‌ها سالم مانده و ضخامت و گچی شکل بودن ظاهر آنها کاهش یابد.
متوترگزات
متوترگزات سرعت تکثیر سلول را به وسیله سیستم ایمنی بدن سرکوب می‌کند. این داروها به شکل قرص یا تزریق استفاده می‌شوند. بیمارانی که از متوترگزات استفاده می‌کنند باید به شدت تحت مراقبت و نظارت باشند زیرا این دارو می‌تواند باعث آسیب به کبد، کاهش گلبول‌های قرمز خون که وظیفه اکسیژن‌رسانی دارند و کاهش گلبول‌های سفید خون که با عفونت می‌جنگند شده و احتمال لخته شدن خون را افزایش دهند.
فوتو تراپی
فوتوتراپی با استفاده از اشعه ماورا بنفش (از همان نوعی که در نور خورشید وجود دارد) طول‌موج‌هایی که باعث آسیب به پوست می‌شوند را فیلتر می‌کند. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراءبنفش B، التهابات پوستی را کاهش داده، رشد سلول‌های پوستی را کند می‌کند و ضایعات پوستی ناشی از پسوریازیس را به حداقل می‌رساند.
تا زمانی که شما ایستاده‌اید، اشعه ساطع‌شده از حباب‌ها در پوست شما نفوذ می‌کند. متخصصین معمولاً از حباب‌های تولید اشعه ماوراءبنفش B با پهنای کم که نور را متمرکزتر می‌تاباند استفاده می‌کنند تا اثربخشی آن افزایش یافته و عوارض جانبی آن مانند قرمزی پوست کاهش یابد. متناسب با نوع ضایعات و چگونگی آسیب دیدن بدن شما، پزشک فوتوتراپی را تا سه مرتبه در هفته تجویز می‌کند.
لیزر درمانی
در صورتی که علائم شما با درمان‌های موضعی و فوتوتراپی بهبود نیابد ممکن است پزشک لیزر درمانی را پیشنهاد دهد. در این فرایند، متخصص پوست، ضایعات پوستی را با استفاده از لیزر اکسمر که یک پرتو کاملاً متمرکز از اشعه ماوراءبنفش است، طول‌موج‌هایی که باعث آسیب به پوست می‌شوند را فیلتر کرده و پوست را جمع می‌کند. پزشک ضایعات بیماری صدف را توسط یک ابزار دستی هدف قرار می‌دهد. اشعه ماوراءبنفش B التهابات را کاهش داده، رشد سلول‌های پوست را کند کرده و تعداد ضایعات را کم می‌کند.
این درمان بدون درد بوده و می‌تواند در مطب پزشک و در کمتر از نیم ساعت انجام می‌شود. معمولاً چندین جلسه برای درمان مورد نیاز است و پزشک دو یا سه جلسه درمانی در هفته را برای شما تنظیم می‌کند. برخی از مردم پس از گذشت چند جلسه متوجه بهبودی شده و برخی پس از حدود 6 هفته می‌بینند که ضایعات پوستی آنها به میزان چشمگیری کاهش یافته است. پزشک تشخیص خواهد داد که درمان باید به چه مدت ادامه یابد تا بقیه علائم نیز برطرف شوند.
درمان جای پسوریازیس
خاراندن به عنوان یک روش برای رهایی از احساس خارش می‌تواند باعث ایجاد عفونت و به جا ماندن اسکار (جای زخم) ناشی از بیماری صدف شود. جای پسوریازیس در طول فرایند بهبودی به صورت طبیعی ایجاد می‌شود. در ابتدا ناحیه‌ای که ظاهری قرمز رنگ دارد به مرور زمان محو می‌شود. به هر حال، اگر شما می‌خواهید اسکارهای ناشی از پسوریازیس را سریع‌تر برطرف کنید می‌توانید از برخی روش‌های درمانی بهره بگیرید. در روش درمانی میکرودرم ابریژن از یک ابزار الکتریکی برای جدا کردن سلول‌های مرده و هموار کردن ظاهر پسوریازیس و اسکارهای ناشی از آن استفاده می‌شود. معمولاً روش‌های درمانی متعددی برای اسکارهای عمیق ناشی از پسوریازیس وجود دارد. زمان بهبودی معمولاً یک هفته طول می‌کشد.
اگر اسکارها بسیار بدشکل و ناهموار باشد ممکن است برای رفع آن نیاز به انجام عمل‌های جراحی با پیوند پوست یا بدون نیاز به پیوند پوست باشد. اگر ضایعات به شکل چند جای پسوریازیس پراکنده شکل گرفته باشد، تزریق ژل مانند کلاژن می‌تواند گزینه درمانی مناسبی برای درمان آن باشد. در نهایت اگر این اسکارها شدید باشند، لایه‌برداری لیزری می‌تواند روش درمانی باشد که مورد ملاحظه قرار می‌گیرد و می‌تواند شکل‌گیری پوست جدید را تحریک کرده و به لایه‌برداری قسمت‌های وسیع‌تری از پوست کمک کند.
