علل ریزش مو
شماری از عوامل می‌توانند ریزش بیش از حد مو را باعث شوند. برای مثال، ۳ تا ۴ ماه بعد از بیماری یا جراحی سنگین، ممکن است مقدار زیادی از موی شما بطور ناگهانی ریزش پیدا کند. این ریزش مربوط به استرس ناشی از بیماری و موقتی است.
مشکلات هورمونی ممکن است سبب بروز این عارضه شود. اگر غده تیروئید شما پرکار یا کم کار باشد ممکن است موهای شما بریزد. این ریزش معمولا با درمان بیماری تیروئید برطرف میشود.
ریزش مو ممکن است در صورتی که هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن‌ها) و زنانه) استروژن‌ها) از تعادل خارج شوند، نیز رخ دهد. تصحیح این عدم تعادل هورمونی ممکن است در نهایت باعث توقف ریزش مو شود.
بسیاری از زنان از ماه سوم بارداری به بعد دچار ریزش مو می‌شوند. این ریزش مو نیز مربوط به هورمون‌ها است. در حین بارداری، میزان بالای برخی هورمون‌ها باعث نگهداری موهایی میشود که در شرایط عادی باید می‌ریختند.
هنگامی که هورمون‌ها به میزان پیش از دوره بارداری باز می‌گردد، موهای بلند شده می‌ریزد و دوره‌ی طبیعی رشد و ریزش مو مجددا شروع میشود.
برخی داروها می‌تواند سبب بروز این عارضه شود. این گونه ریزش موقتی است و وقتی مصرف دارو را متوقف کنید بهبود می‌یابید.
داروهایی که می‌تواند سبب ریزش مو شود شامل رقیق کننده خون (یا به عبارت دیگر داروهای ضد انعقاد)، داروهایی که برای درمان نقرس استفاده می‌شوند، داروهایی که در شیمی درمانی برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند، ویتامین) A اگر بیش از حد مصرف شود)، قرصهای ضدبارداری و قرصهای ضد افسردگی است.
برخی عفونت‌ها می‌توانند عامل بوجود آورنده طاسی باشند. عفونت قارچی سر ممکن است سبب ریزش مو در کودکان شود. قارچ به راحتی با داروی ضد قارچ درمان می شود.
در نهایت، ریزش مو ممکن است جزئی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، مانند لوپوس یا دیابت.
از آنجایی که این بیماری ممکن است نشانه زودرس این بیماری‌ها باشد، مهم است که علت اصلی را یافت، تا بتوان آن را درمان کرد.
آیا مراقبت نامناسب از مو می‌تواند سبب ریزش مو شود؟
اگر موهایی‌تان را دم‌اسبی یا دم موش می‌کنید یا از بیگودی سفت استفاده می‌کنید، کشیده شدن مو ممکن است باعث نوعی ریزش شود که “طاسی کششی” (traction alopecia) نامیده میشود. اگر این کشیده‌شدن مو قبل از اینکه جوشگاه زخم روی پوست سر ایجاد شود، متوقف شود، موهای شما به وضعیت رشد طبیعی خود بازمی‌گردد. اما اگر جوشگاه به وجود آید، باعث از دست‌دادن دائمی مو میشود.
استفاده از روغن‌های داغ بر روی موها یا مواد شیمیایی که در فرهای دائم (perms) وجود دارد، ممکن است سبب التهاب پیاز مو شود، و به ایجاد جوشگاه زخم و ریزش مو بینجامد.
راه های درمان
در بعضی از انواع این عارضه، ممکن است بدون هیچگونه درمان خاصی موها دوباره شروع به رشد نمایند. در سایر موارد درمان می تواند به بهبود رشد موها و یا پوشاندن جاهای خالی کمک نماید. درمان های مورد استفاده شامل درمان دارویی و یا جراحی می شوند.
درمان دارویی
در صورتیکه مشکل ریزش موی شما بدلیل بیماری خاصی ایجاد شده باشد، درمان آن بیماری لازم برای درمان ریزش لازم است. داروهایی که توسط متخصص مو در سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان بیماری تایید شده اند، شامل:
ماینوکسیدیل (مینوکسیدیل یا Minoxidil) – مینوکسیدیل دارویی مایع و یا کف مانند است که دوبار در روز باید در سر مالیده شود تا به رشد موها و جلوگیری از ریزش موها کمک نماید. این دارو در مقادیر 2 و 5 درصد موجود می باشد. عوارض جانبی این دارو عموما شامل سوزش سر و یا رشد موهای ناخواسته در صورت می باشد.
فیناستراید (Finasteride) – این دارو برای طاسی الگوی مردانه، بشکل قرص و بصورت روزانه تجویز می گردد. اکثر مردانیکه این دارو را مصرف میکنند شاهد کاهش ریزش مو و حتی رشد موهای جدید بوده اند. عوارض جانبی نادر آن شامل کاهش میل جنسی مردانه و عملکرد جنسی می شود. FDA هشدار می دهد که این دارو ممکن است خطر سرطان پروستات را در بعضی از مردان افزایش دهد. زنانی که در سن باروری هستند نیز باید از مصرف این دارو خودداری نمایند.
درمان جراحی
در معمول ترین شکل ریزش دائمی مو، فقط بالای سر تحت تاثیر قرار گرفته و با جراحی می شود، بیشتر موهای از دست داده را جبران کند. انواع جراحی ها شامل:
پیوند مو – در این شیوه جراحی شاخه های کوچکی از پوست پشت و یا کنار سر که حاوی تعداد کمی مو هستند، جدا شده و در نواحی طاس سر کاشته می شود. ممکن است چندین بار این جراحی لازم شود.
کاهش پوست سر (Scalp reduction) – در این شیوه بخش هایی از پوست طاس سر جدا شده و بعد از اینکه نواحی طاس برداشته شود پوست سر با نواحی حاوی مو پوشیده می شود.
درمان خانگی ریزش مو
با رعایت موارد زیر می شود از بعضی از انواع ریزش مو پیشگیری کرد:
رژیم غذایی مناسب
اجتناب از مدل های موی سفت و مدل هایی که کشش مو در آنها وجود دارد
اجتناب از کشیدن، مالش و پیچاندن موها شدید موها
توجه داشته باشید که اگر یک رژیم غذایی کامل و سالم دارید، استفاده از مکمل های تقویتی برای پیشگیری و درمان ریزش مو مورد نیاز نمی باشد.
سلامت و بهداشت مو
برای بازگرداندن سلامت و زیبایی به موها رعایت موارد زیر ضروری است:
* بهداشت مو و پوست سر را رعایت کنید.
* نظافت موها نقش اساسی در سلامت جسمی‌و روحی هر فرد ایجاد می‌کند و باعث شادابی و سرحال بودن فرد میشود و همچنین او را در انجام کارهای روزانه اش فعالتر می‌کند.
* داشتن موهای مرتب و اصلاح شده نشانه نظم و انضباط در زندگی و نشانه اهمیتی است که فرد به نظافت شخصی خود می‌دهد.
* استرس های عصبی، عاطفی و هیجانی با تحریک ترشح اندروژن ها باعث ایجاد موی چرب میشود.
* به میزان کافی از مواد غذایی حاوی ویتامین های A و E مانند سبزیجات تازه استفاده کنید. مصرف بیش از حد قند و چربی باعث افزایش چربی مو میشود.
* بیماری های داخلی مثل بیماری های کبدی و صفراوی، چاقی و یبوست باعث چربی مو میشود.
* افراط و زیاده روی در شامپو زدن، سشوار کشیدن و مصرف بیش از حد رنگ مو و فرآورده های شیمیایی به سلامت مو آسیب می‌رساند و باعث خشکی موها میشود.
* آفتاب و باد باعث فرسوده شدن و خشکی بیش از حد موها میشود، همچنین کلر موجود در آب استخر هم به سلامت موها آسیب می‌رساند، لذا برای پیشگیری از عوارض آن بهتر است هنگام شنا کردن از کلاه مخصوص استفاده شود.
* بهتر است بجای برس های فلزی و شانه های پلاستیکی از برس ها و شانه های چوبی استفاده نمایید و آن ها را حداقل هفته ای یکبار ضدعفونی نمایید.
* از شامپوی مناسب با موی خود جهت شستشوی آن ها استفاده نمایید.
* معمولاً 2-3 بار در هفته شست و شوی موها کافی است مگر در موارد ضرورت شغلی و یا وجود بیماری های خاص پوستی طبق تجویز پزشک معالج.
* توصیه میشود در هر بار شستشوی موها دو دفعه شامپو زده شود و هربار کف شامپو 2-3 دقیقه روی سر باقی بماند.
* جهت شستشوی موهای خشک از شامپوی ملایم استفاده نمایید.
* در هنگام شامپو زدن پوست سر را ماساژ دهید به این ترتیب جریان خون پوست سر زیاد شده، تغذیه و خون رسانی سلول های پوست و مو بهتر انجام می‌گیرد.
* بطور کلی استفاده از حالت دهنده ها برای موهای خشک توصیه میشود ولی افرادی که موی چرب دارند بهتر است آن را فقط برای انتهای موها بکار ببرند.
